Borst als fopspeen?

Gebruikt jouw baby de borst als fopspeen? Soms worden voedende moeders gewaarschuwd.

Laat de baby je borst niet als fopspeen gebruiken

Maar waarom zeggen mensen (zorgverleners) dit eigenlijk? Want wees nou eens eerlijk. Wat was er eerder? De borst of de speen? De fopspeen is een stukje siliconen (of soms natuurrubber) in de vorm van een tepel, dat we een baby geven om hem te troosten. Om hem te foppen, want de baby vraagt eigenlijk om de borst.
Dus als de speen een vervanging is voor de borst, hoe kunnen we dan in vredesnaam zeggen dat de baby de borst als een speen gebruikt?

Je bent zelf geen speen, sabbelen kan heel lang duren, dan zit je uren met een sabbelend kind. Dat houdt geen mens vol.

De boodschap die gegeven wordt is dat baby’s verzoek om borst onredelijk of onnodig is. Want als de baby echt honger heeft zou hij nooit de speen accepteren. Uit de speen komt geen melk tenslotte.Het onderliggende idee is waarschijnlijk dat wanneer de baby “lang genoeg” aan de borst is geweest, hij geen honger meer kan hebben en de fopspeen een goed alternatief is voor de zuigbehoefte. Waar dan geen rekening mee wordt gehouden is het feit dat de ene baby kort drinkt en de andere baby lang. Het aantal minuten aan de borst zegt helemaal niks over de hoeveelheid melk die is gedronken. Soms merken we dat een baby zachtjes zuigt aan de borst en langzaam in slaap valt. Als moeder de baby dan af wil koppelen gaat hij weer zuigen. Dat zijn vaak wel de momenten dat de baby alleen zuigt en niet drinkt. Is dat wat mensen bedoelen met: “Laat je baby de borst niet als fopspeen gebruiken”.

Een sabbelende baby drinkt niet actief (dus heeft hij geen honger, dus is de borst niet nodig). En je moet je tepels sparen.

Het advies wordt veelal gegeven als een moeder ‘klaagt’ over lange voedingen en/of over cluster voedingen. Door te clusteren zorgt een baby voor een snelle toename van de melkproductie. Goed geleegde borsten maken nou eenmaal sneller melk. Zou een moeder in deze situatie een fopspeen geven, dan verstoort zij daarmee in feite deze natuurlijke stimulans van haar melkproductie. Elke keer als een baby  hongersignalen laat zien mag de baby aan de borst. Zo vaak als de baby wil.De hongersignalen van een baby zijn nooit onredelijk. WHO en Unicef raden niet voor niks het gebruik van een fopspeen af gedurende de eerste 40 dagen (vuistregel 9). Frequent gebruik van een fopspeen ondermijnt het op gang komen van de melkproductie.

Durven we vertrouwen op de baby?
Er is nog een ander aspect aan de waarschuwing: “Laat de baby de borst niet als fopspeen gebruiken”. Blijkbaar moet de moeder voorzichtig en alert zijn en kan zij haar baby niet vertrouwen… Blijkbaar heerst nog steeds de overtuiging dat baby’s in staat zijn tot manipuleren…. Een baby weet zelf wat hij nodig heeft. Een fijne borstvoedingsrelatie gebaseerd op moeders vertrouwen in haar baby. Als we de moeder willen ondersteunen in de borstvoedingsrelatie met haar baby kunnen we dit soort onbenullige adviezen beter achterwege laten.

Samenvattend:

• Een baby met zuigbehoefte bevredigt deze bij voorkeur aan de borst, tenzij een moeder een heel forse melkproductie heeft.
• Een fopspeen is bedoeld om een baby met zuigbehoefte te foppen, zodat moeder niet meer aan de baby vast zit.
• Een baby die goed is aangelegd (grote hap borst in de mond) kan zo lang aan de borst zuigen als hij wil zonder dat hij zijn moeder daarbij pijn doet.
• Tepelkloven ontstaan door verkeerd zuigen, niet door lang zuigen.

Comments

comments